Με ευρηματικούς και ανορθόδοξους τρόπους προσπαθεί, σύμφωνα με τους Financial Times, να επανεκλεγεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Σε άρθρο με τίτλο: Ο Ερντογάν ακολουθεί έναν αντισυμβατικό δρόμο στην οικονομία για να επανεκλέγει στην Προεδρία της Τουρκίας, οι Financial Times τονίζουν ότι «εκ πρώτης όψεως, οι επαναλαμβανόμενες μειώσεις των επιτοκίων – η κίνηση αυτής της εβδομάδας ήταν η τέταρτη μείωση – δεν έχουν νόημα σε μια εποχή πληθωρισμού 85%, υποτίμησης του νομίσματος και εξάντλησης των συναλλαγματικών αποθεμάτων».
Ωστόσο, τα στελέχη των τουρκικών επιχειρήσεων έχουν μακρά εμπειρία από ταραχώδεις πολιτικές συνθήκες, υψηλό πληθωρισμό και νομισματικές κρίσεις.
«Επιπλέον, το επιτόκιο αναφοράς της κεντρικής τράπεζας μπορεί να είναι λιγότερο σημαντικό από όσο φαίνεται. Οι ιδιωτικές τράπεζες βασίζονται σε άλλα επιτόκια, όπως τα επιτόκια καταθέσεων, που κινούνται ανεξάρτητα από το σημείο αναφοράς», γράφει η βρετανική εφημερίδα.
Και προσθέτει: «Για αυτούς και άλλους λόγους, η Scope Ratings, ένας οργανισμός αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, αναμένει ότι η τουρκική οικονομική ανάπτυξη θα είναι 5,3% φέτος και 3% το 2023 – πολύ πάνω από τα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα.
Επιπλέον, το τεράστιο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Τουρκίας, χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από εισροές κεφαλαίων – περίπου 28 δισεκατομμύρια δολάρια τους πρώτους οκτώ μήνες του τρέχοντος έτους – των οποίων η προέλευση δεν είναι ξεκάθαρη. Ο υπουργός Οικονομικών Νουρεντίν Νεμπάτι λέει ότι όλα τα χρήματα είναι νόμιμα και ορισμένα από αυτά αποτελούνται από κεφάλαια που επαναπατρίστηκαν από τουρκικές εταιρείες και ιδιώτες».
Σε μια τέτοια εξέλιξη, η Σαουδική Αραβία προσφέρθηκε να βοηθήσει την Τουρκία, καταθέτοντας 5 δισ. δολάρια στην τουρκική κεντρική τράπεζα. «Φαίνεται ότι το πάγωμα των σχέσεων Σαουδικής Αραβίας-Τουρκίας, που προκλήθηκε από τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι το 2018 στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, έχει τελειώσει», εκτιμούν οι FT.
Οι FT εκτιμούν ότι είναι μάλλον πιθανό ότι οι εκλογές του επόμενου έτους θα είναι οι πιο δύσκολες που έχει αντιμετωπίσει ο Ερντογάν εδώ και δύο δεκαετίες. Αλλά είναι επίσης πιθανό ότι οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση θα διατηρήσει τον ρόλο της Τουρκίας ως ισχυρής περιφερειακής δύναμης, ενεργής σε σημεία ανάφλεξης από τη Λιβύη και τη Συρία έως τον Νότιο Καύκασο και θα διατηρήσει κάποια απόσταση από τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους.
cnn.gr
