Υπάρχουν ποικίλοι τύποι θυμού στην ψυχολογία. Ας ρίξουμε σήμερα μια ματιά σε δύο από αυτούς: τον πρωτογενή και τον δευτερεύοντα. Ο πρώτος αποτελεί μια άμεση, αυτόματη και αντανακλαστική απάντηση στον κίνδυνο. Είναι αυτός ο τύπος που μας κινητοποιεί για να προστατέψουμε τον εαυτό μας. Ο δεύτερος τροφοδοτείται από άλλα συναισθήματα που υποβόσκουν, όπως για παράδειγμα η θλίψη ή η ενοχή.
Πολλές έρευνες για τη διαχείριση του θυμού επικεντρώνονται στο άτομο και στην ανάγκη αυτού για αυτορρύθμιση. Ενώ εξακολουθεί ο θυμός να είναι πράγματι «ατομική ευθύνη», αξίζει να παρατηρήσουμε μοτίβα που ενδεχομένως τον ενισχύουν.
Είναι η αγάπη η κατάλληλη απάντηση στο θυμό;
Ένα άτομο που θυμώνει εύκολα, ίσως αισθάνεται άσχημα για τον εαυτό του σε βαθύτερο επίπεδο και πιθανότατα ασυνείδητα. Άσχημες αναμνήσεις του παρελθόντος που εμπεριείχαν υποτίμηση ή παραμέληση μπορεί να εκφράζονται ως θυμός, ο οποίος μάλλον είναι σαν μια κραυγή για βοήθεια.
Κατά βάθος ένα άτομο που θυμώνει μπορεί να αισθάνεται ότι δεν το αγαπούν. Έτσι, όταν κάτι πάει στραβά, τείνει να είναι αντιδραστικό και ευερέθιστο. Αυτές οι αμυντικές αντιδράσεις, το μόνο που αποφέρουν είναι μοναξιά. Οι γύρω του απομακρύνονται με αποτέλεσμα να νιώθει (ξανά) εγκαταλελειμμένο και απομονωμένο ακριβώς τη στιγμή που μπορεί να έχει ανάγκη από ασφάλεια και αγάπη.
Όλα τα συναισθήματα είναι υγιή και έγκυρα
Αν νιώθετε πως ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία και πως η συμπεριφορά σας σας έχει εγκλωβίσει σε έναν φαύλο κύκλο, μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια.
Όλα τα συναισθήματα είναι υγιή και έγκυρα, συμπεριλαμβανομένου του θυμού, εφόσον βέβαια αυτός δεν συνοδεύεται από οποιαδήποτε μορφή βίας.
Αναλογιστείτε την «πληγή» που μπορεί να έχει προηγηθεί. Έτσι, θα βοηθήσετε τους αγαπημένους σας να απαλύνουν το τραύμα αντί άθελά τους να το επιδεινώνουν. Η καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης, η αυτογνωσία και η διορατικότητα είναι σημαντικά στοιχεία και μπορούν να κατακτηθούν από όλους μας αρκεί να το θέλουμε.
Από την άλλη, οι άνθρωποί μας είναι απαραίτητο να είναι συμπονετικοί απέναντί μας και αυτό μπορεί να συμβεί εάν εμείς είμαστε περισσότερο κατανοητοί και «ανοιχτοί», χωρίς φωνές και ξεσπάσματα.
Για να δαμάσουμε την εσωτερική μας οργή, θα μας βοηθήσει να…
- Κάνουμε ένα διάλειμμα
Κάντε μια βόλτα ή μετρήστε από μέσα μας μέχρι το δέκα πριν απαντήσετε. Είναι βέβαιο πως έτσι θα καταφέρετε να αντιμετωπίσετε τα πράγματα πιο ψύχραιμα.
- Επιστρατεύσουμε το χιούμορ μας
- Δείχνουμε κατανόηση
Αναγνωρίστε ότι η πρόθεση του άλλου δεν ήταν να σας βλάψει ή να σας μειώσει και ότι απλώς μπορεί να έγινε ένα λάθος ή μια παρεξήγηση.
- Σκεφτούμε τα μειονεκτήματα του ξεσπάσματός μας
Λειτουργώντας μονίμως παρορμητικά, χάνετε την αξιοπιστία σας στα μάτια των γύρω σας. Μπορεί να χάσετε επίσης το δίκιο σας, να πείτε πράγματα που δεν τα εννοείτε, να έχετε ύστερα κακή διάθεση, ακόμα και κακή υγεία.
*Τα προβλήματα θυμού δεν χρειάζεται να είναι σοβαρά για να μας οδηγήσουν στο να ζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια. Η συμβολή ενός ειδικού ψυχικής υγείας αποδεικνύεται σε κάθε περίπτωση σημαντική.
