«Φοβήθηκα τη στιγμή της διασωλήνωσης. Μπορούσα να καταλάβω ότι μπορεί να είναι ένα κεφάλαιο χωρίς επιστροφή. Αισθάνθηκα ότι ήθελα να χαιρετήσω τα παιδιά μου. Αν γινόταν να δω τα παιδιά μου, να μην πεθάνω χωρίς να τα δω. Μετά ήμουν σε καταστολή. Το αμέσως επόμενο που θυμάμαι είναι να ξυπνάω να καταλαβαίνω ότι είμαι ζωντανός, και το μόνο που με ενδιέφερε ήταν ότι ζούσα», συνέχισε ο ίδιος τη συγκλονιστική περιγραφή του αναφορικά με την περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε που λίγο έλειψε να του στερήσει τη ζωή του.
«Κατάλαβα ότι έφταιξε μια λοίμωξη που έπαθα μέσα στο νοσοκομείο, ένας σταφυλόκοκκος. Για κάποιους λόγους αυτό πέρασε στο αίμα μου, μέσα σε κάποιες ιατρικές πράξεις που έγιναν», πρόσθεσε.
«Η αύξηση των μικροβίων έγινε επειδή έμπαινε αυξημένος αριθμός ανθρώπων στις ΜΕΘ και χρησιμοποιούσαμε αντιβιοτικά για να αντιμετωπίσουμε τις δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις. Εκεί γινόταν μεγαλύτερη κατανάλωση αντιβιοτικών, οπότε αυξήθηκαν και οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις», εξήγησε από την πλευρά της η παθολόγος – λοιμωξιολόγος, Αθηνά Στούπη.
«Όταν χρησιμοποιούμε αντιβιοτικά σκοτώνουμε τα καλά μαζί με τα κακά βακτηρίδια και αναπτύσσονται μύκητες. Έτσι βλέπουμε αύξηση στους μύκητες και τις επιδημίες από αυτούς που αυξάνονται. Ο μύκητας ο συγκεκριμένος προκαλεί θανάτους, για αυτό έχει γίνει τόσος ντόρος», τόνισε η ίδια αναφορικά με τον μύκητα Candida auris που πρόσφατα αναστάτωσε την επιστημονική κοινότητα.
Πώς μπορούν να περιοριστούν οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις
Απαντώντας στο πώς θα μπορούσαμε να περιορίσουμε τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, ο κ. Πλεύρης σημείωσε ότι «Το ότι τα νοσοκομεία μας είναι καλά νοσοκομεία το είδαμε και στην πανδημία. Από την άλλη δεν πρέπει να κρύβουμε τα προβλήματα. Η Ελλάδα έχει παραπάνω πρόβλημα από ό,τι οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το να μπαίνει κάποιος στο νοσοκομείο με ένα πρόβλημα, να γίνεται καλά, και μετά να κινδυνεύει να πεθάνει ή να ταλαιπωρηθεί από μία ενδονοσοκομειακή λοίμωξη. Αυτό έχει ξεκινήσει να δουλεύεται. Θέλουμε να πάμε σε όλες τις ΜΕΘ να δούμε αν τηρούνται οι κανόνες αντισηψίας και να δημιουργήσουμε τις βάσεις να πάμε στον ευρωπαϊκό μέσο όρο».
«Πρέπει να γίνει σωστή επιτήρηση στα νοσοκομεία και ληφθούν αυστηρά μέτρα, όπως όχι αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών και φροντίζουμε την αντισηψία των χεριών μας», τόνισε από την πλευρά της η κ. Στούπη.
«Παρά το ότι κάποιος μπορεί να μην παίρνει συχνά αντιβίωση, αυτό δε σημαίνει ότι δε θα εκτεθούν σε ένα νοσοκομειακό χώρο σε ένα ανθεκτικό στέλεχος», πρόσθεσε η ίδια.
«Το προσωπικό στα νοσοκομεία μεταφέρει τα μικρόβια από τον ένα ασθενή στον άλλο»
«Δεν είναι ότι ως επισκέπτες μεταφέρουμε στον ασθενή σε ένα νοσοκομείο βακτηρίδια. Το πρόβλημα είναι με το προσωπικό που μεταφέρει τα μικρόβια από τον ένα ασθενή στον άλλο. Από όσους έρχονται ως επισκέπτες φοβόμαστε τις ιώσεις της κοινότητας. Τα πολύανθεκτικά μικρόβια δε θα τα φέρει στο νοσοκομείο ένας επισκέπτης», σημείωσε ακόμα η κ. Στούπη.
Βρισκόμαστε στο τέλος των αντιβιοτικών;
«Τα μικρόβια έχουν κάνει πολύ πολύπλοκους μηχανισμούς ανθεκτικότητας. Για να βγει ένα καινούριο αντιβιοτικό χρειάζεται πάρα πολύ έρευνα. Τα τελευταία χρόνια έχουν βγει πολύ λίγα, σε σχέση με τα βακτηρίδια που έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα», πρόσθεσε.
«Θέλουμε να ξέρει ο καθένας στο κάθε νοσοκομείο τι λοιμώξεις υπάρχουν»
«Η αντιμετώπιση τώρα γίνεται με την τήρηση των κανόνων αντισηψίας. Πλέον δίνονται και αντιβιοτικά χωρίς συνταγή, και μάλιστα ηλεκτρονική. Υπάρχουν τρόποι να ξεπεραστεί αυτό, αν υπάρχει συνεννόηση γιατρού – φαρμακοποιού. Αλλά η ασφαλιστική δικλείδα πλέον είναι ισχυρή με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Θα αυστηροποιήσουμε το πλαίσιο ως προς την αξιολόγηση διοικήσεων για τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Θέλουμε να ξέρει ο καθένας στο κάθε νοσοκομείο τι λοιμώξεις υπάρχουν. Μόνο με τη δημοσιότητα πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να βελτιώσουμε την κατάσταση», σημείωσε από την πλευρά του ο κ. Πλεύρης.
«Μου δημιουργήθηκε στην πρώτη φάση μετά από αυτό που πέρασα μια φοβία με τα νοσοκομεία. Πλέον πάντα στο μυαλό μου έχω ότι δεν υπάρχουν επεμβάσεις ρουτίνας», ανέφερε ο ίδιος κλείνοντας.
cnn.gr
