Για το ένταλμα σύλληψης σε βάρος του Βλαντίμιρ Πούτιν και τον «πόλεμο» που έχει ξεσπάσει μεταξύ του Ρώσου προέδρου και της Δύσης τοποθετήθηκε ο κ. Λυκουρέζος.
«Εκατό είκοσι τρεις χώρες έχουν αναγνωρίσει το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Η Ρωσία είχε υπογράψει, αλλά το 2016 απέσυρε την υπογραφή της, όπως απέσυραν την υπογραφή τους οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και το Σουδάν. Συνεπώς, η Ρωσία δεν αναγνωρίζει την δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Με το άρθρο 7 του καταστατικού εξεδόθη αυτό το ένταλμα, ιδίως για την βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, ιδίως παιδιών στη Ρωσία. Αυτό έχει μία συμβολική και πολιτική σημασία», υπογράμμισε αρχικά.
«Πρώτον γιατί μπορεί να διευρυνθεί το κατηγορητήριο και με άλλα εγκλήματα πολέμου όπως προβλέπει το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Δεύτερον μπορεί αύριο να απαγγελθούν κατηγορίες κατά άλλων Ρώσων αξιωματούχων ή στρατιωτικών. Μη ξεχνάμε ότι τα εγκλήματα που προβλέπει το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου δεν παραγράφονται ποτέ. Όλοι το λένε ότι δεν υπάρχει περίπτωση ο Πούτιν να συλληφθεί ή να εκδοθεί. Παρά μόνο εάν βρεθεί σε μία από τις 123 χώρες που έχουν υπογράψει και αναγνωρίσει το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου – πράγμα που δεν θα συμβεί», τόνισε χαρακτηριστικά.
«Εξάλλου η εθνική Δικαιοσύνη κάθε κράτους έχει επίσης τις ίδιες δυνατότητες να ασκήσει τις ίδιες διώξεις και να προχωρήσει στην εφαρμογή του καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Έχει συμβολική και πολιτική σημασία η έκδοση αυτού του εντάλματος σύλληψης», τόνισε κλείνοντας ο κ. Λυκουρέζος.
Πηγή
