ΑΑΔΕ: Ανταλλαγή πληροφοριών με φορολογικές Αρχές ξένων χωρών – Σε ποιες περιπτώσεις ενεργοποιείται

Στην ανταλλαγή στοιχείων και πληροφοριών για μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής θα προχωρήσει η ΑΑΔΕ  με τις συνεργαζόμενες  φορολογικές Aρχές άλλων χωρών στο πλαίσιο της προσπάθειας να «σπάσουν» τα διεθνή δίκτυα των φοροφυγάδων.

Όπως αναφέρεται σε σχετική εγκύκλιο της ΑΑΔΕ, οι  πληροφορίες  θα αφορούν μεταξύ άλλων σε ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια, καταθέσεις, μετοχές, μερίσματα, τόκους αλλά και ακαθάριστα έσοδα από την πώληση ή την εξαγορά χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων που καταβλήθηκαν/ πιστώθηκαν σε τραπεζικούς  λογαριασμούς των Ελλήνων φορολογουμένων.

Επίσης επισημαίνεται πως η ΑΑΔΕ δεν θα χρειαστεί να στείλει κάποιο αίτημα στις χώρες αυτές για την αποστολή των πληροφοριών καθώς θα ανταλλάσσονται αυθόρμητα κατά τη διάρκεια της διενέργειας του ελέγχου ή μετά  ή κάποιου άλλου είδους φορολογικής διαδικασίας.

Σε ποιες περιπτώσεις ενεργοποιείται  η αυτόματη ανταλλαγή

Η αυτόματα αλλαγή ενεργοποιείται στις παρακάτω περιπτώσεις:

• Η Αρμόδια Αρχή ενός κράτους έχει λόγους να υποθέτει ότι στο άλλο κράτος υφίσταται φοροδιαφυγή.
• Ένας φορολογούμενος επιτυγχάνει σε ένα κράτος μείωση ή απαλλαγή φόρου, η οποία συνεπάγεται γι’ αυτόν αύξηση φόρου ή υπαγωγή του σε φόρο στο άλλο κράτος.
• Όταν πραγματοποιούνται επιχειρηματικές δραστηριότητες μεταξύ προσώπων των συμβαλλόμενων κρατών, κατά τέτοιον τρόπο που ενδέχεται να συνεπάγονται μείωση ή εξάλειψη του φόρου είτε στο ένα, είτε στο άλλο, είτε και στα δύο συμβαλλόμενα κράτη.
• Η Αρμόδια Αρχή ενός κράτους έχει λόγους να υποθέτει ότι υφίσταται μείωση ή εξάλειψη φόρου, η οποία προκύπτει από εικονικές/πλασματικές μεταφορές κερδών εντός συνδεδεμένων επιχειρήσεων.
• Από πληροφορίες που διαβίβασε σε ένα κράτος η Αρμόδια Αρχή του άλλου κράτους προκύπτουν πληροφορίες που ενδέχεται να έχουν σημασία για την αξιολόγηση της επιβολής φόρου στο δεύτερο κράτος.
• Για συγκεκριμένες φορολογικές γνωμοδοτήσεις για συγκεκριμένα νομικά πρόσωπα (αρμοδιότητα της Δ/νσης Επιχειρησιακού Σχεδιασμού Ελέγχων της Γενικής Δ/νσης Φορολογικών Λειτουργιών της ΑΑΔΕ).

Η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών αφορά: λογαριασμούς θεματοφυλακής (μετοχές, ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια), καταθετικούς λογαριασμούς, ασφαλιστήρια συμβόλαια με αξία εξαγοράς ή ασφαλιστήρια συμβόλαια προσόδων, ακαθάριστα ποσά τόκων, μερισμάτων και λοιπών εισοδημάτων, καθώς και ακαθάριστα έσοδα από πώληση ή εξαγορά χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων που καταβλήθηκαν ή πιστώθηκαν στον Δηλωτέο Λογαριασμό κατά το έτος αναφοράς.

Η φύση των πληροφοριών

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, η  φύση των πληροφοριών θα περιλαμβάνει:

• Αναλυτικά στοιχεία ταυτοποίησης του Δηλωτέου προσώπου (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, ΑΦΜ, ημερομηνία και τόπος γέννησης) τον αριθμό του Δηλωτέου Λογαριασμού, στοιχεία ταυτοποίησης του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, την αξία και το υπόλοιπο του λογαριασμού.
• Στοιχεία ταυτότητας του προσώπου από το οποίο προήλθαν οι πληροφορίες και, ενδεχομένως, η σχέση του με το πρόσωπο/α που αφορούν οι πληροφορίες: όνομα, οικογενειακή κατάσταση (κατά περίπτωση), ΑΦΜ, εφόσον είναι γνωστός, διευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή της διαδικτυακής διεύθυνσης, τον αριθμό εγγραφής (π.χ. στο Εμπορικό Μητρώο), σε περίπτωση νομικού προσώπου, αποδεικτικά που απεικονίζουν τις σχέσεις μεταξύ των προσώπων που εμπλέκονται (εφόσον είναι γνωστά/διαθέσιμα).

Οι Αρμόδιες Αρχές ανταλλάσσουν πληροφορίες οι οποίες είναι εύλογα συναφείς για την εφαρμογή του νομικού πλαισίου ή τη διαχείριση ή την επιβολή της εσωτερικής φορολογικής νομοθεσίας. Ο κανόνας της “εύλογης συνάφειας” αποσκοπεί στο να διασφαλίσει τη διοικητική συνεργασία στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Τα κράτη δεν είναι ελεύθερα να προβαίνουν σε «αλίευση πληροφοριών» ή να αιτούνται πληροφορίες οι οποίες δεν αφορούν τις φορολογικές υποθέσεις ενός συγκεκριμένου φορολογούμενου ή μίας αναγνωρίσιμης ομάδας ή κατηγορίας ατόμων. Η αναζήτηση δικαιολογητικών, τα οποία προσκομίζονται από τον φορολογούμενο στο πλαίσιο εφαρμογής της φορολογικής νομοθεσίας, δεν εμπίπτει στο πεδίο της διοικητικής συνδρομής.
Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται10 σε ένα αίτημα ανταλλαγής πληροφοριών, προκειμένου το αιτούν κράτος να αποδείξει την εύλογη συνάφεια των αιτούμενων πληροφοριών, είναι οι παρακάτω:

• Η ταυτότητα του ελεγχόμενου προσώπου.
• Οι πληροφορίες που ζητούνται, συμπεριλαμβανομένων της φύσης και της μορφής που θα πρέπει να έχουν οι παρασχεθείσες πληροφορίες.
• Ο φορολογικός σκοπός για τον οποίο ζητούνται οι πληροφορίες.
• Οι λόγοι για τους οποίους πιστεύεται ότι οι αιτούμενες πληροφορίες δύνανται να παρασχεθούν από το κράτος που λαμβάνει το αίτημα, ή βρίσκονται στην κατοχή ή τον έλεγχο προσώπου που υπάγεται στη δικαιοδοσία του.
• Το όνομα και η διεύθυνση του προσώπου το οποίο πιστεύεται ότι κατέχει τις αιτούμενες πληροφορίες στην αλλοδαπή, εφόσον αυτό είναι δυνατό.
• Ρητή δήλωση ότι η αίτηση για παροχή πληροφοριών είναι σύμφωνη με τον νόμο και τη διοικητική πρακτική της Ελλάδας και ότι εάν οι ζητούμενες πληροφορίες ήταν εντός της δικαιοδοσίας της Ελλάδας, οι Αρμόδιες Αρχές θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τις σχετικές πληροφορίες σύμφωνα με τους νόμους ή στο πλαίσιο της συνηθισμένης διοικητικής πρακτικής της Ελλάδας και ότι το αίτημα είναι συμβατό με τη νομική βάση.
• Ρητή δήλωση αναφορικά με την εξάντληση των εσωτερικών μέσων ανεύρεσης πληροφοριών, εκτός εάν η διαδικασία αυτή συνεπάγεται δυσανάλογες δυσχέρειες (στην περίπτωση αυτή απαιτείται σχετική αιτιολόγηση).

Πότε απορρίπτεται το αίτημα

Απόρριψη αιτήματος διοικητικής συνδρομής γίνεται:

α) εάν η διεξαγωγή ερευνών ή η συγκέντρωση των ζητούμενων πληροφοριών για ίδιους σκοπούς αντίκειται στη νομοθεσία του, δεν επιβάλλεται στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται ένα αίτημα η υποχρέωση διεξαγωγής ερευνών ή κοινοποίησης πληροφοριών,

β) το κράτος προς το οποίο απευθύνεται ένα αίτημα δύναται να αρνηθεί τη διαβίβαση πληροφοριών, όταν το κράτος που το αποστέλλει αδυνατεί, για νομικούς λόγους, να παράσχει παρόμοιες πληροφορίες (αρχή της αμοιβαιότητας),

γ) η άρνηση διαβίβασης πληροφοριών επιτρέπεται σε περίπτωση που θα οδηγούσε στην κοινοποίηση ενός εμπορικού, βιομηχανικού ή επαγγελματικού απορρήτου ή μίας εμπορικής μεθόδου ή μίας πληροφορίας της οποίας η κοινοποίηση θα ήταν αντίθετη προς τη δημόσια τάξη,

δ) σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται ένα αίτημα να αρνηθεί την παροχή πληροφοριών αποκλειστικά και μόνον επειδή κάτοχος των πληροφοριών αυτών είναι τράπεζα, άλλο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος ή πρόσωπο που ενεργεί υπό την ιδιότητα του πράκτορα ή του διαχειριστή ή επειδή οι πληροφορίες αφορούν ιδιοκτησιακά συμφέροντα προσώπου.