Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για την ομάδα που δεν μπορεί να ορθοποδήσει εδώ και 9 χρόνια και η οποία παίρνει ένα τεράστιο ρίσκο…
Ετσι όπως είναι σήμερα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπάρχει κάποιος προπονητής που η συνεργασία μαζί του να μην ήταν ρίσκο; Διαθέσιμος η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει. Συνεπώς έτσι κι’ αλλιώς η επιλογή για την επόμενη ημέρα ήταν δύσκολη. Κατά την άποψη μου, δυσκολότερη την έκανε η πρόσληψη του Ραλφ Ράνγκνικ. Ο Γερμανός δεν είναι ένα μοντέλο που το αντέχει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αυτή την εποχή, ή που τέλος πάντων αν αποφασίσει ότι το αντέχει θα πρέπει να το στηρίξει τυφλά και τουλάχιστον για μία διετία προκειμένου να διαπιστώσει τα αποτελέσματα.
Ο Γερμανός δεν θέλει να ακούει για παίκτες τύπου Ρονάλντο, Καβάνι, ακόμη και ο Πογκμπά στα μάτια μου, πρόβλημα του είναι και όχι κεφάλαιο για το club. Ανεξάρτητα από το αν έχει δίκιο ή άδικο και το τι πιστεύει ο καθένας, ο Ράνγκνικ έχει επιλέξει τον πολύ δύσκολο δρόμο, ο οποίος πέραν όλων των άλλων θα τον φέρει σε σύγκρουση και με τον κόσμο της ομάδας ή τέλος πάντων την πλειοψηφία του.
Ο Γερμανός θέλει νέα ταλαντούχα παιδιά, με όρεξη για διάκριση. Για δείξτε μου τέτοια στο ρόστερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για να συνεννοηθούμε; Ο Ελάνγκα ας πούμε είναι μία τέτοια περίπτωση. Να βρούμε τρεις, τέσσερις τέτοιες, όχι περισσότερες.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Γερμανός μιλάει συνεχώς για ριζική ανανέωση του ρόστερ, για δομικές αλλαγές σε αυτό. Μόνο που εδώ δεν είναι Λειψία, εδώ είναι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεν υπάρχει ούτε υπομονή να ωριμάσουν τα ταλέντα, μετά από 9 χρόνια χωρίς τίτλο και ακόμη περισσότερο δεν υπάρχει και διάθεση το κοινό να στερηθεί την ποιότητα παικτών όπως ο Κριστιάνο για χάρη οποιουδήποτε Ελάνγκα. Ο Ράνγκνικ επιπλέον με μεγάλη ευκολία μιλάει για αποχώρηση δέκα ή και περισσότερων παικτών, αλλά πως ακριβώς θα φύγουν όλοι αυτοί;
Είναι φανερό για παράδειγμα ότι ο Γερμανός θα ήθελε να πωληθεί ο Μπισάκα, διότι δεν του κάνει. Ο Σόλσκιερ είχε πληρώσει 50 εκατομμύρια να τον πάρει, πόσο μπορεί να πωληθεί σήμερα έτσι όπως έχει απαξιωθεί; Θα δώσει κάποιος 40 ή μήπως 30 εκατομμύρια για να τον αγοράσει; Απίθανο.
Απαντες υποστηρίζουν ότι ο Μαγκουάιρ πρέπει να φύγει. Αφού θυμίσω ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εδώ και χρόνια προσπαθούσε να διώξει τον Φιλ Τζόουνς και ακόμη εκεί είναι και τελικά θα φύγει ελεύθερος ή να πωλήσει τον Μπαϊγί και δεν τα έχει καταφέρει, ας πούμε ότι πείθει τον Μαγκουάιρ να φύγει; Πόσο θα πληρώσει κάποιος για αυτόν, όταν η Γιουνάιτεντ επί Σόλσκιερ πλήρωσε 80; Να βρεθεί κάποιος που θα δώσει 60; Αδύνατο. Μήπως 50; Απίθανο. Πώς λοιπόν να πωληθεί;
Αλλά ας πάμε και στις πιο εύκολες περιπτώσεις. Ο Κριστιάνο για παράδειγμα θα βρει ομάδα αν του πουν να φύγει, αλλά η Γιουνάιτεντ που θα βρει Κριστιάνο και με πόσα λεφτά. Ο Πογκμπά αν τον αφήσουν ελεύθερο θα βρει αλλού καλό συμβόλαιο, η Γιουνάιτεντ τσάμπα Πογμπά που θα βρει; Το club είναι σε μία φάση που έχει τα χρήματα να αγοράσει τον Χάλαντ, αλλά δεν έχει το πρεστίζ να τον πείσει έστω να κάτσει σε ένα τραπέζι και να μιλήσει μαζί τους, την ίδια ώρα που ο Μ’ Μπαπέ δεν απαντά καν στις κλήσεις τους. Να φτιάχνεις λίστες με αυτούς που θες να φύγουν είναι εύκολο, το δύσκολο είναι και να φύγουν και το ακόμη δυσκολότερο να αντικατασταθούν…
Ο Γερμανός με την στάση του, τους τελευταίους μήνες έχει ξενερώσει σχεδόν όλους τους παίκτες, ή τους έχει χάσει, όπως για παράδειγμα τον Ράσφορντ. Να φύγει και ο Ράσφορντ λοιπόν, αλλά στο τέλος θα μείνει μόνο ο Ντε Χέα και ο Μπρούνο Φερνάντες…
Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα όμως στα δικά μου μάτια είναι ο νέος προπονητής. Ο Τεν Χάαγκ μας έχει δείξει πολύ καλά δείγματα γραφής, αλλά δεν είναι δοκιμασμένος. Το να προπονείς τον Αγιαξ είναι τελείως διαφορετικό, από το να προπονείς οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ομάδα και ακόμη περισσότερο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Τεν Χάαγκ μεγαλώνει σωστά και γερά παιδιά που έλεγε και η διαφήμιση και ποτέ του δεν έχει διαχειριστεί παίκτες σαν αυτούς της Γιουνάιτεντ και πίεση σαν αυτή που προκύπτει στον ανταγωνισμό της Πρέμιερ Λιγκ. Την χρονιά που η Σίτι θα προσθέτει τον Χάλαντ η Γιουνάιτεντ θα διώχνει τον Κριστιάνο και θα στηρίζεται στον Ελάνγκα; Δεν μοιάζει πιθανό να πάει καλά αυτό.
Όπως δεν μοιάζει ο Τεν Χάαγκ με βάση το βιογραφικό του και την εμπειρία του, να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ετσι κι’ αλλιώς όποιον προπονητή κι’ αν έπαιρνε, όπως εξήγησα στην αρχή του κειμένου θα ήταν ρίσκο, αλλά ο Τεν Χάαγκ είναι μάλλον το μεγαλύτερο που μπορούσε να πάρει. Ενας προπονητής που ξέρει να αναδεικνύει ταλέντα, ένας προπονητής που ήταν περισσότερο παιδαγωγός και διδάκτωρ ποδοσφαίρου σε ανήλικα παιδιά και λιγότερο μάνατζερ. Στον δε Αγιαξ έβρισκε τα πάντα έτοιμα έξω από το γήπεδο, από τους Φαν ντερ Σάαρ και Οφερμαρς και αυτός είχε μόνο τον ρόλο του κόουτς. Του επιφυλάσσει τέτοιον ρόλο ο Ράνγκνικ και στη Γιουνάιτεντ μήπως; Δεν μοιάζει πιθανό, αφού στην Ολλανδία τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι για να πειστεί να πει το «ναι», ζήτησε και πήρε την υπόσχεση ότι θα έχει λόγο για όλα και σε όλα.
Στην Αγγλία το περιβάλλον είναι τόσο ανταγωνιστικό που οι επενδύσεις, όσο υψηλές και να είναι δεν φτάνουν για να πρωταγωνιστείς. Ξέρετε, την δεκαετία που ζει χωρίς τον Σερ Αλεξ, πόσο έχει ξοδέψει η Γιουνάιτεντ για μεταγραφές; Πάνω από 1 δις λίρες. Ξέρετε ποιος έχει ξοδέψει περισσότερα την ίδια δεκαετία; Κανείς, ακόμη και η Σίτι κάτω από 1 δις λίρες έχει ξοδέψει και η Λίβερπουλ αρκετά λιγότερα. Με την διαφορά ότι ο Κλοπ πλήρωσε τρελά λεφτά για να πάρει στόπερ, αλλά πήρε τον Φαν Ντάικ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πλήρωσε τρελά λεφτά για να πάρει στόπερ και πήρε τον Μαγκουάιρ. Συνεπώς δεν είναι πόσα χαλάς μόνο, αλλά κυρίως πώς τα χαλάς και ακόμη περισσότερο ποιος αποφασίζει που τα ξοδεύεις.
Τα τελευταία 24ωρα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ απολύει σκάουτερ και αρχισκάουτερ, στην πραγματικότητα όμως το μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς έχει γίνει από ένα και μόνο πρόσωπο. Τον Εντ Γούντγορντ. Οι δικές του επιλογές είναι αυτές που έχουν φέρει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε αυτό το σημείο. Και έχω την αίσθηση ότι οι δύο τελευταίες επιλογές του, ο Ράνγκνικ και ο Τεν Χάαγκ, δύσκολα θα την βγάλουν στην επιφάνεια…
Πηγή
