Γυναικολογικός καρκίνος: Πώς η ελπίδα της τεκνοποίησης παραμένει ζωντανή

Ποια είναι τα συναισθήματα που βιώνει μια γυναίκα που έχει διαγνωσθεί με γυναικολογικό καρκίνο, ποιες είναι οι συνήθεις ανησυχίες της αναφορικά με τις επιπτώσεις της νόσου στο σώμα της- και ιδίως ως προς τη διατήρηση της αναπαραγωγικής της ικανότητας- και πώς μπορεί  τελικά, η επιλογή του κατάλληλου χειρουργού να επηρεάσει όχι μόνο την έκβαση του θεραπευτικού αποτελέσματος, αλλά και την ίδια την ψυχολογία της ασθενούς; Σε αυτά και πολλά ακόμη κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν στις αλλαγές που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι ασθενείς με γυναικολογικό καρκίνο στην καθημερινότητά τους, απαντά ο Γυναικολόγος Ογκολόγος, κ. Βασίλης Σιούλας, Διευθυντής Α΄ Κλινικής Γυναικολογικής Ογκολογίας ΜΗΤΕΡΑ και Πρόεδρος Επιστημονικού Συμβουλίου ΜΗΤΕΡΑ.

  • Κύριε Σιούλα έχετε επιλέξει να υπηρετήσετε την Γυναικολογική Ογκολογία, γεγονός που σημαίνει ότι η πλειονότητα των ασθενών σας έχει διαγνωστεί με καρκίνο. Πόσο εύκολο είναι για έναν χειρουργό να κατορθώσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη αυτών των ασθενών, αλλά και να τις πείσει ότι αξίζει να δώσουν από κοινού τη μάχη ενάντια στον καρκίνο;

Οι γυναίκες που έχουν διαγνωσθεί με γυναικολογικό καρκίνο, όπως και όλοι οι ογκολογικοί ασθενείς, συνήθως έρχονται να συζητήσουν τη στρατηγικής της θεραπείας τους με αγωνία και φόβο για το μέλλον. Τί πρέπει να κάνω για να γίνω καλά; Ποια είναι η πιθανότητα να υποτροπιάσω αργότερα; Τί σημαίνουν όλα αυτά για την προσωπική και την οικογενειακή μου ζωή; Δίπλα τους, αισθάνομαι το χρέος να μιλήσω με ειλικρίνεια και διαφάνεια για τη νόσο τους. Να τονίσω τις επιστημονικές εξελίξεις και την αισιοδοξία που γεννούν, ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις. Να σημειώσω την αξία των απολύτως εξειδικευμένων Ιατρών για την περίπτωσή τους, ώστε η ποιότητα της φροντίδα τους να συμβαδίζει με τα μεγαλύτερα ογκολογικά κέντρα του εξωτερικού. Να κατανοήσω την ανασφάλειά τους και να δηλώσω παρών σε κάθε βήμα της διαδρομής που ετοιμάζονται να διανύσουν. Μέχρι την τελική νίκη.

  • Αναμφισβήτητα στο άκουσμα της διάγνωσης του καρκίνου στο αναπαραγωγικό της σύστημα, μια γυναίκα νιώθει πέρα από την απειλή για τη ζωή της, φόβο ότι θα απωλέσει τη γονιμότητά της. Υπάρχει δυνατότητα τεκνοποίησης μετά την θεραπεία; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για διατήρηση της γονιμότητας σε περιπτώσεις γυναικολογικού καρκίνου;

Η διατήρηση του αναπαραγωγικού δυναμικού, δηλαδή η δυνατότητα των ασθενών μας να κυοφορήσουν ή να έχουν τα δικά τους βιολογικά παιδιά στο μέλλον, είναι αναπόσπαστο στοιχείο της διασφάλισης της ποιότητας ζωής τους. Ευτυχώς, στις μέρες μας, η εξειδίκευση της Γυναικολογικής Ογκολογίας έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ που αρκετά συχνά μας δίνει τη δυνατότητα να θεραπεύουμε τις ασθενείς μας, σεβόμενοι παράλληλα την παραπάνω επιθυμία τους. Στον καλά διαφοροποιημένο καρκίνο του ενδομητρίου αρχικού σταδίου, η συντηρητική αγωγή με προγεσταγόνα ή, επί υστερεκτομής, η διατήρηση των ωοθηκών είναι αποδεκτές επιλογές. Κατ’ αντιστοιχία, στο συνήθη καρκίνο του τραχήλου, όταν ο όγκος είναι περιορισμένου μεγέθους και δεν επεκτείνεται στους γύρω ιστούς ή σε λεμφαδένες, η χειρουργική αντιμετώπιση με διατήρηση της μήτρας είναι εφικτή με πολύ καλά αποτελέσματα. Ακόμα και στον καρκίνο των ωοθηκών, την πιο επιθετική κακοήθη νόσο των γυναικείων γεννητικών οργάνων, μπορούμε, υπό αυστηρές προϋποθέσεις, να διατηρήσουμε τη μήτρα και τη μη πάσχουσα ωοθήκη. Τονίζω, πάντως, πως οι ογκολογικές θεραπείες των γυναικολογικών καρκίνων που στοχεύουν στη διαφύλαξη της γονιμότητας προϋποθέτουν την πλήρη ενημέρωση και αποδοχή των ασθενών, όπως επίσης και την πολύ στενή παρακολούθησή τους. Τέλος, με βάση τα διεθνή πρότυπα, θα πρέπει να παρέχονται αποκλειστικά από εξειδικευμένους Γυναικολόγους Ογκολόγους.

  • Εκτός από το ζήτημα της γονιμότητας που σίγουρα αποτελεί βασικό σημείο ανησυχίας για τις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, ποιοι είναι οι συνήθεις προβληματισμοί που σας απευθύνουν οι ασθενείς σας πριν από ένα γυναικολογικό χειρουργείο;

Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση γυναικολογικών καρκίνων ανησυχούν ιδιαίτερα για τη μετεγχειρητική «εικόνα» του σώματος τους. Ερωτήσεις που σχετίζονται με το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί για την πλήρη επιστροφή στην καθημερινότητά τους, τις ουλές, ειδικά στις λίγες περιπτώσεις που απαιτείται ανοικτό χειρουργείο, την ποιότητα της σεξουαλικής τους ζωής και τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης (π.χ. εξάψεις) σε νεότερες γυναίκες που θα απαιτηθεί η αφαίρεση των ωοθηκών τους, συχνά αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι της προεγχειρητικής μας συζήτησης.

  • Από την εμπειρία σας, ο σύζυγος/σύντροφος μιας γυναίκας που θα υποβληθεί σε γυναικολογικό χειρουργείο είναι καλό να ενημερώνεται από κοινού με την ασθενή για τις αλλαγές που ενδέχεται να σηματοδοτήσει η επέμβαση στην ερωτική ζωή της συντρόφου του; Πόσο διευκολύνει αυτή η προσέγγιση την στήριξη της ασθενούς στο μετεγχειρητικό στάδιο;

Η συμμετοχή των συντρόφων ή συζύγων των ασθενών μας στις αντίστοιχες συζητήσεις είναι πολύ σημαντική. Θέματα όπως η εικόνα και η περιποίηση του χειρουργικού τραύματος, το χρονικό διάστημα αποχής από τις κολπικές επαφές και οι εναλλακτικές επιλογές για σεξουαλική ευχαρίστηση στη διάρκειά του, οι επιδράσεις της εμμηνόπαυσης στη ερωτική ζωή των ασθενών μας (π.χ. μείωση διάθεσης, κολπική ξηρότητα), οι ανατομικές μεταβολές του κόλπου ή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων σε σπάνιες περιπτώσεις πιο ριζικών χειρουργείων αφορούν εξίσου το ζευγάρι. Άλλωστε, η ευαισθησία, η κατανόηση, η αποδοχή και η πλήρης υποστήριξη από τους συντρόφους συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στη βελτίωση της ψυχολογίας και την καλύτερη διαχείριση του αναμενόμενου άγχους των ασθενών μας.

  • Στις γυναίκες που θα υποβληθούν σε ολική υστερεκτομή και που μπορεί να αισθάνονται ότι ίσως να «χάσουν» ένα κομμάτι από τη γυναικεία υπόστασή τους, ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί τους;

Τα συναισθήματά τους είναι πλήρως κατανοητά και αφορούν πολλές γυναίκες που είναι να υποβληθούν στην ίδια επέμβαση. Σε αυστηρά ιατρικό επίπεδο και με την προϋπόθεση πως ακολουθούνται όλα τα σύγχρονα πρωτόκολλα που διέπουν την υστερεκτομή, οι αλλαγές που θα παρατηρήσουν στο σώμα τους δεν θα έχουν ιδιαίτερη επίδραση στη θηλυκότητα και στην προσωπική τους ζωή. Ακόμα και αν απαιτηθεί η ταυτόχρονη αφαίρεση των ωοθηκών σε γυναίκες μικρότερης ηλικίας, υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστούν τα μετεμμηνοπαυσιακά συμπτώματα με αποτελεσματικότητα και ασφάλεια. Μιλώντας, όμως γενικότερα, η γυναικεία ομορφιά και γοητεία ξεπερνούν πολύ τα όρια των όποιων σωματικών μεταβολών, είτε αυτές ακολουθούν τα χειρουργεία, είτε τη φυσιολογική «φθορά» του χρόνου. Η προσωπικότητα, ο συναισθηματικός πλούτος, το «είναι» της κάθε γυναίκας δίνουν τη λάμψη της και καθορίζουν τη διαχρονική μοναδικότητά της.

Eυχαριστούμε θερμά για την αναλυτική συνέντευξη και τις πολύτιμες πληροφορίες τον Πρόεδρο του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΜΗΤΕΡΑ & Διευθυντή της Α’ Κλινικής Γυναικολογικής Ογκολογίας, κ. Βασίλη Σιούλα.

Ο Βασίλειος Σιούλας πέραν των παραπάνω, πρόσφατα, επιλέχθηκε στο Surgical Leadership Program της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Harvard (ΗΠΑ). Σε ακαδημαϊκό επίπεδο, έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 25 εργασίες σε διεθνή ιατρικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει στην έκδοση 3 ιατρικών συγγραμμάτων. Μάλιστα, έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 100 ομιλίες σε ελληνικά και διεθνή ιατρικά συνέδρια. Τέλος, είναι μέλος καταξιωμένων διεθνών και ελληνικών ιατρικών εταιριών που πρωταγωνιστούν στην ειδικότητά του και συμμετέχει ενεργά στα συνέδρια και τις υπόλοιπες επιστημονικές δραστηριότητές τους.

Ακολουθήστε τον κ. Βασίλη Σιούλα σε Facebook, Instagram & Linkedin.




cnn.gr