“Η πολιτική και κοινωνική αναμέτρηση ανάμεσα στη πρόοδο και τη συντήρηση,
ανάμεσα στη παράταξη της κοινωνικής προστασίας και αυτή των ιδιωτικών συμφερόντων,
στη παράταξη της πατριωτικής ευθύνης και σε αυτή της κίβδηλης εθνικοφροσύνης,
συνεχίζεται και εξελίσσεται σε διαφορετικές βέβαια συνθήκες.
Το είδατε με τη μάχη που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν για να συκοφαντήσουν την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και την επιτροπεία.
Αν και αυτοί μας παρέδωσαν μια χώρα λεηλατημένη με ανθρωπιστική κρίση, με άδεια ταμεία και υποχρεώσεις 21 δισ. ευρώ το έτος στους δανειστές.
Και εμείς τους αφήσαμε τη χώρα έξω από τα μνημόνια, σε ανάπτυξη με 37 δις ασφάλεια στα ταμεία και το χρέος ρυθμισμένο.
Και έχουν το θράσος να μας κουνάνε το δάχτυλο.
Το είδατε επίσης με τη συμφωνία των Πρεσπών που έδωσε σταθερότητα και διασφάλισε τα εθνικά μας συμφέροντα και εκείνοι μαζί με την ακροδεξιά μας κατηγορούσαν για προδότες.
Το βλέπετε και τώρα με τον πόλεμο της Ουκρανίας και την εμπλοκή της Ελλάδας σ’ αυτόν, με προσωπική ευθύνη του κυρίου Μητσοτάκη.
Ο οποίος ασκεί ΙΧ εξωτερική πολιτική που μας βάζει σε μεγάλες περιπέτειες.
Μπορεί οι καιροί να άλλαξαν αλλά ορισμένες συνήθειες δεν αλλάζουν.
Όχι δεν υπάρχουν πια εξορίες και φυλακές.
Η δημοκρατία μας είναι βαθιά ριζωμένη.
Αλλά είναι μια δημοκρατία που υποφέρει.
Από τη παραπληροφόρηση και τη χειραγώγηση των ΜΜΕ.
Από τις απόπειρες χειραγώγησης της δικαιοσύνης.
Από την ανεξέλεγκτη διαφθορά και τη διαπλοκή.
Διχάζουν, εκφοβίζουν, υπονομεύουν τους θεσμούς, ψηφίζουν νόμους στα μέτρα τους, παραβιάζουν ακόμα και το Σύνταγμα.
Και ταυτόχρονα ψεύδονται συστηματικά και το ψέμα τους γίνεται προπαγάνδα από την ενημέρωση 108 -αυτή είναι η θέση της χώρας στην παγκόσμια κατάταξη ελευθερίας του Τύπου.
Γιατί ήρθαν ξανά στην εξουσία για να επαναλάβουν την ίδια ιστορία με άλλα μέσα: Να ξεπληρώσουν τα γραμμάτιά τους στις ελίτ, να ταΐσουν τον κομματικό στρατό, να κάνουν πλιάτσικο στα δημόσια ταμεία.
Να αφήσουν πίσω τους και πάλι συντρίμμια, όταν ο λαός τους ξαποστείλει.
Πιστεύουν ότι μπορούν να κρατούν μια κοινωνία όμηρο.
Όμηρο των σχεδιασμών ενός πρωθυπουργού που έχει χάσει τη στοιχειώδη σοβαρότητα.
Ενός πρωθυπουργού που βλέπει πια με νευρικότητα και φόβο ότι η εκστρατεία λαϊκισμού, εκφοβισμού και διχασμού, έφτασε στα όριά της.
Γιατί ο λαός μας τους πήρε χαμπάρι.
Και όλο και περισσότερο, όλο και πιο αποφασιστικά, στέκεται απέναντι στο καθεστώς που οικοδομούν.
Γιατί η κοινωνία υποφέρει και όσο και να παράγουν προπαγάνδα δεν μπορούν να κρύψουν τη πραγματικότητα που τους διαψεύδει.
Μας λένε ότι για όλα φταίει η διεθνής συγκυρία.
Αλλά όλοι γνωρίζουν ότι ο κ. Μητσοτάκης και η πολιτική του ήταν πολλαπλασιαστές της κρίσης.
Η χειρότερη κυβέρνηση τη χειρότερη στιγμή.
Η χώρα καταγράφει το ένα μετά το άλλο αρνητικά ρεκόρ στην Ευρώπη.
Αφού βγήκαμε πρωταθλητές σε απώλειες ανθρώπινης ζωής από την πανδημία, σε όλη την Ευρώπη, εξαιτίας της πολιτικής διάλυσης του ΕΣΥ.
Τώρα βγαίνουμε και πρωταθλητές στον πληθωρισμό και την ακρίβεια.
– Η Eurostat κατέγραψε χθες νέο άλμα πληθωρισμού τον Ιούνιο στο 12%, 3,4% πάνω από το μέσο όρο της Ευρωζώνης.
– Ο ενεργειακός πληθωρισμός είναι στο 61%, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ στο 39%. Αυτό το 22% είναι ο φόρος Μητσοτάκη υπέρ των καρτέλ.
Στα καύσιμα έχουμε μια από τις ακριβότερες τιμές στην αντλία σε όλη την Ευρώπη.
Τα εισοδήματα δεν επαρκούν πια για τα απαραίτητα.
Περισσότερα από τέσσερα στα δέκα νοικοκυριά δηλώνουν πως το μηνιαίο εισόδημα δεν επαρκεί για το μήνα.
Στις 15 μέρες, τα χρήματα τελειώνουν.
– Με το ρεύμα και τα καύσιμα, οι πολίτες είναι θύματα μιας διπλής αισχροκέρδειας.
Από την μία των καρτέλ και από την άλλη του κράτους.
Αφήνουν ανεξέλεγκτα τα καρτέλ των παραγωγών ενέργειας να έχουν υπερκέρδη πάνω από ενάμισι δις ευρώ.
Το ίδιο και με τα διυλιστήρια.
Αρνούνται να βάλουν πλαφόν στα κέρδη στη χονδρική.
Πρωταγωνιστής στην αισχροκέρδεια η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.
Δημόσια, τρόπος του λέγειν.
Αφού την ώρα που σε όλη την Ευρώπη κάνουν κρατικοποιήσεις, όπως στη Γαλλία του Μακρόν, στην Ελλάδα ο κ. Μητσοτάκης την ιδιωτικοποίησε.
Και τοποθέτησε golden boys με μισθό 30.000 το μήνα που μέλημά τους είναι να αυγατίζουν τα κέρδη των ιδιωτών μετόχων.
Και για να το πετύχουν λεηλατούν νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Και η ίδια αισχροκέρδεια και από τη πλευρά του κράτους.
Εισπράττουν οι κερδοσκόποι από τις αστρονομικές τιμές, εισπράττει και το κράτος από τον ΕΦΚ και τον ΦΠΑ που αρνείται να μειώσει.
3,8 δισ. ευρώ πάνω από το στόχο τα φορολογικά έσοδα, σε μια οικονομία που η έκρηξη των τιμών έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις.
Και ξέρετε τι μέτρα πήραν χθες;
Έστειλαν το λογαριασμό της επιστρεπτέας προκαταβολής σε 600.000 επιχειρήσεις και επαγγελματίες, που όχι μόνο καλούνται να καταβάλλουν τρία δισ. ευρώ στραγγίζοντας πλήρως την όποια ρευστότητα έχει μείνει στην αγορά, αλλά και να τα καταβάλουν στο τέλος Ιουλίου, τις ίδιες μέρες που καλούνται να πληρώσουν ΦΠΑ, φόρο εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ.
Σε αυτό το πλαίσιο ο κ. Μητσοτάκης αντί να ασχοληθεί με το πως θα σταματήσει η αιμορραγία της κοινωνίας, το μόνο που τον ένοιαξε ήταν να οργανώσει το σχέδιο της εξαπάτησης των πολιτών.
Να πάει σε πρόωρες κάλπες μπας και προλάβει να ξεγελάσει τους πολίτες και προλάβει τα χειρότερα.
Άνοιξε λοιπόν ο ίδιος όλο το προηγούμενο διάστημα τη διαδικασία πρόωρων εκλογών.
Με δηλώσεις, με απανωτές πανηγυρικές ανακοινώσεις υποψηφίων του κόμματός του.
Με διαρροές σε φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ ακόμα και για την ημερομηνία των εκλογών.
Με το κάλεσμα των υπουργών και των βουλευτών του να αφήσουν το κυβερνητικό έργο και να ριχτούν στη μάχη του σταυρού.
Του ήρθαν όμως τα αληθινά μαντάτα από τις αληθινές μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Όχι εκείνες που δημοσιεύουν τα κανάλια της προπαγάνδας.
Τις άλλες, που δεν δημοσιεύονται.
Και είδε ότι είναι πια πολύ αργά για να παραπλανήσει την ελληνική κοινωνία.
Και άρχισε να παριστάνει τον υπεύθυνο.
Προχτές στη Βουλή με γελάκια και μισόλογα, και χθες σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ, μας ενημέρωσε ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας.
Γιατί αίφνης ανακάλυψε ότι όλα αυτά που μέχρι χθες ο ίδιος προωθούσε, προετοίμαζε κι ενεθάρρυνε, οι πρόωρες εκλογές δηλαδή, δεν είναι μία εθνικά υπεύθυνη επιλογή..
Ξαφνικά θυμήθηκε την εθνική ευθύνη, ο άνθρωπος που ωρυόταν ότι πουλήσαμε τη Μακεδονία για τις συντάξεις.
Ο άνθρωπος που έβλεπε το Oruc Reis να περιδιαβαίνει το Αιγαίο και αποφαινόταν ότι το σπρώχνει ο αέρας.
Ο άνθρωπος του Turkaegean.
Αυτό που ανακάλυψε ξαφνικά ο κ. Μητσοτάκης, όμως, δεν είναι η εθνική ευθύνη αλλά το πολιτικό του αδιέξοδο.
Μας λέει ότι δεν θέλει κυβέρνηση από τη κάλπη της απλής αναλογικής.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι δε μπορεί να φτιάξει κυβέρνηση από τη κάλπη της απλής αναλογικής.
Μας λέει επίσης ότι η απλή αναλογική γεννά πολιτική αστάθεια.
Ενώ ο ίδιος είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας πολιτικής αστάθειας.
Ποτέ άλλοτε πρωθυπουργός δεν ταυτίστηκε τόσο με τη πολιτική αστάθεια, αφού ποτέ άλλοτε κανένας εν ενεργεία πρωθυπουργός δεν ομολόγησε πως δεν μπορεί να είναι πρωθυπουργός από την επόμενη κάλπη.
Μας λέει, επίσης, ότι δεν θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας, ενώ και η δικιά του είναι κυβέρνηση συνεργασίας.
Δεν κυβερνά μόνος.
Κυβερνά αγκαλιά με τα συμφέροντα.
Που καθορίζουν αποκλειστικά την οικονομική πολιτική.
Μας λέει, τέλος, ότι δεν ψάχνει δημοσκοπικό ξέφωτο αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχει δημοσκοπικό ξέφωτο.
Οι εξελίξεις δεν είναι πια στα δικά του τα χέρια.
Και κρύβει τη φθορά του πίσω από προφάσεις.
Και προσπαθεί να παριστάνει τον δήθεν εθνικά υπεύθυνο.
Ξέρετε όμως τι είναι αληθινά εθνικά, κοινωνικά και πολιτικά υπεύθυνο;
Η σοβαρότητα.
Η πολιτική σοβαρότητα.
Που παίρνει υπόψη σε κάθε στιγμή την κοινωνία και όχι την επικοινωνία.
Αυτή την αρετή, λοιπόν, οι πρακτικές τριών χρόνων διακυβέρνησης έδειξαν ότι δεν την έχει ο κ. Μητσοτάκης.
Ακόμα χειρότερα. Δεν προσπάθησε ποτέ να την αποκτήσει.
Ποτέ, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Είτε στην πανδημία, είτε στην κρίση της ακρίβειας, είτε στην εξωτερική πολιτική έδειξε πόσο απέχει από αυτή.
Μοναδική του έγνοια ήταν και είναι να οργανώσει ένα πρωτοφανές δίκτυο προπαγάνδας, ένα δίκτυο ενημέρωσης που αφετηρία του είναι το Μέγαρο Μαξίμου.
Να οργανώσει ένα δίκτυο παραποίησης της αλήθειας με χρήματα του ελληνικού λαού, για να εξυπηρετεί όχι τα εθνικά, ούτε καν τα κομματικά, αλλά τα προσωπικά του συμφέροντα.
Και τα συμφέροντα των λίγων φίλων του, που τα ΑΦΜ τους καταδυναστεύουν ολόκληρη τη χώρα.
Αν υπάρχει μια αδήριτη, ζωτική, ζωής και θανάτου ανάγκη είναι να τελειώσουμε πριν είναι αργά με τον κ. Μητσοτάκη, το καθεστώς του και τους φίλους και σπόνσορές του.
Με συναίσθηση της δύσκολης αλήθειας, που κανείς δεν μπορεί να ξεπερνάει με επικοινωνιακή ελαφρότητα, ότι βρισκόμαστε σε μια ιστορική περίοδο.
Σε μια περίοδο που απαιτεί μια πολιτική ηγεσία που ξέρει και θέλει να ακούει την κοινωνία.
Να συζητάει με τους αποδέκτες της πολιτικής της.
Που ξέρει και μπορεί να πάρει τις αποφάσεις που πρέπει.
Που ξέρει και μπορεί να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον.
Που ξέρει και μπορεί να εγγυηθεί την επιστροφή της ασφάλειας και της προοπτικής για τους πολίτες.
Που ξέρει και μπορεί να εγγυηθεί την επιστροφή του αισθήματος δικαίου σε αυτό τον τόπο.
Πριν λίγες ημέρες, επιβεβαιώθηκε με τη σφραγίδα της Δικαιοσύνης μια πρωτοφανής απόπειρα όχι μόνο να συγκαλυφθεί το σκάνδαλο της Νοβάρτις, αλλά και να οδηγηθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ως… σκευωροί όσοι τόλμησαν να συμβάλουν στην αποκάλυψή του.
Να εξοντωθούν πολιτικά και ηθικά εισαγγελείς, μάρτυρες, δημοσιογράφοι ως συμμορίτες και σκευωροί.
Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, ευτελίζοντας το ρόλο του ως πρωθυπουργού, περιφρονώντας τη διάκριση των εξουσιών, και ταπεινώνοντας τη Δικαιοσύνη, κήρυξε με τα χειρότερα λόγια ένοχους τους δημοσιογράφους που είχε εμπλέξει στην περιπέτεια της δίωξης.
Μίλησε για υπόκοσμο, δολοφόνους και συμμορίτες.
Και όταν το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο αποφάνθηκε με αμετάκλητο βούλευμα πως δεν υπήρξε καμία σκευωρία, ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες ήταν αξιόπιστοι, οι εισαγγελείς αδέκαστοι και οι δημοσιογράφοι αθώοι, δεν είχε τη στοιχειώδη ευθιξία και το στοιχειώδες πολιτικό θάρρος να ζητήσει έστω μια συγγνώμη.
Από όσους κατεδίωξε άδικα αλλά και από όλους τους Έλληνες, που μπροστά στα μάτια τους επιχείρησε να δολοφονήσει ηθικά αθώους.
Και τι μένει, τι απαιτεί η δημοκρατία και η δικαιοσύνη, μετά από αυτό;
Να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Να μάθει η Ελλάδα την αλήθεια.
Γιατί τώρα που τελικά και με τη βούλα της δικαιοσύνης δεν υπάρχει σκευωρία, αυτό που μένει είναι το σκάνδαλο.
Το σκάνδαλο που ζητά απαντήσεις.
Ποιοι δωροδοθήκαν;
Ποιοι και γιατί εμπόδισαν τους δικαστές;
Ποιοι και γιατί κρύβουν την αλήθεια;
Από πού αποκτήθηκαν τα τεράστια αδιευκρίνιστα ποσά;
Και να σας το πω: Δεν θα ησυχάσουμε αν δεν φτάσει η υπόθεση μέχρι τέλους.
Γιατί σε αυτό τον τόπο το κράτος δικαίου, η δημοκρατία και η δικαιοσύνη δεν μπορεί να ηττηθούν.
Γιατί σε αυτόν το τόπο η δικαιοσύνη πρέπει να επιστρέψει κι αυτή είναι η βαθύτερη δέσμευσή μας απέναντι στον ελληνικό λαό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε να αφήσει πίσω της ανασφάλεια και απόγνωση.
Μέσα σε τρία χρόνια οι ιδεοληψίες, η διαχειριστική τους ανικανότητα και πάνω από όλα η σπουδή τους να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, αφήνουν πίσω μια κοινωνία βαθιά πληγωμένη.
Αυτή η συνθήκη όμως δεν θα κρατήσει για πολύ.
Το πάρτι δέκα επιχειρηματικών ομίλων, των τριών funds και δεκάδων κομματικών αξιωματούχων θα τελειώσει.
Και θέλω να στείλω το μήνυμα :
Υπάρχει άλλος δρόμος για να σταθούμε όρθιοι παρά τις δυσκολίες.
Και ο δρόμος αυτός περνά από ένα σχέδιο που θα στηρίξει τον κόσμο της εργασίας.
Πρώτα από όλα με τη κατάργηση όλων των νόμων που γέννησαν την εργασιακή ανασφάλεια.
Αίροντας την κατάργηση του οκτάωρου και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Ξαναφέρνοντας την αιτιολογημένη απόλυση.
Ανεβάζοντας τον κατώτατο μισθό στα 800 ευρώ.
Με διαγραφή του πανδημικού χρέους.
Με χρηματοδοτικά εργαλεία για τη ρευστότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Με ένα σχέδιο για την ανάσχεση της ακρίβειας .
Με επαναφορά του «Δ» στη ΔΕΗ.
Να ξαναγίνει δημόσια.
Επαναφορά της εταιρείας στον ιδρυτικό σκοπό της κοινής ωφέλειας και της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος.
Με ισχυρό ρόλο του κράτους ως ανάχωμα απέναντι στην ενεργειακή φτώχεια.
Με ισχυρό και ρυθμιστικό ρόλο στην αγορά ώστε να μπει φραγμός στην αισχροκέρδεια.
Με δραστική μείωση των λογαριασμών του ρεύματος, με πλαφόν και στη χονδρική, αλλά και στη λιανική αν χρειαστεί.
Με μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης.
Με μείωση του ΕΦΚ στα κατώτατα ευρωπαϊκά όρια.
Με ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και το ξήλωμα των καρτέλ.
Με ένα σχέδιο για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Με ένα νέο ΕΣΥ.
Με σεβασμό σε όσους έδωσαν τη μάχη της πανδημίας, αλλά και ως ηθική υποχρέωση για τους συμπολίτες μας που χάθηκαν άδικα γιατί το κράτος των ελίτ δεν τους παρείχε τα στοιχειώδη.
Με άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα κενά και αναβάθμιση του μισθολογίου.
Με ενίσχυση της δημόσιας παιδείας.
Με αναβάθμιση του ρόλου του λυκείου, αύξηση του προϋπολογισμού για τα δημόσια πανεπιστήμια, κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής που στέλνει χιλιάδες παιδιά πεσκέσι στα κολέγια και νέες προσλήψεις διδακτικού και διοικητικού προσωπικού, με προσλήψεις δασκάλων και καθηγητών κι όχι αστυνομικών στα πανεπιστήμια.
Οι αστυνομικοί να πάνε στις γειτονιές και στα προάστια να σταματήσουν την εγκληματικότητα που έχουμε μια δολοφονία κάθε δεύτερη ημέρα από τους νονούς της νύχτας, όχι στα πανεπιστήμια.
Με επαναφορά του ενός δις. ευρώ που η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε ετήσια βάση πήρε από τους συνταξιούχους καταργώντας τη 13η σύνταξη.
Με αξιόπιστο συνταξιοδοτικό σύστημα, μακριά από τον τζόγο των αρπακτικών.
Να επιστραφούν τα αναδρομικά σε αυτούς που εξαπάτησε ο κ. Μητσοτάκης.
Με ένα σχέδιο για να στηριχθεί η νέα γενιά.
cnn.gr
