Η 58χρονη είχε διαγνωστεί το 2001 με τη νόσο. Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για το λέμφωμα και πως εκδηλώνεται.
Η είδηση πως η Κάτια Νικολαΐδου έχασε τη μεγάλη μάχη, την οποία έδινε γενναία σχεδόν 20 χρόνια με τον καρκίνο, βύθισε στο πένθος όσους την γνώριζαν. Η ηθοποιός πέθανε σε ηλικία 58 ετών. Ήταν το 2001 όταν αποκάλυψε πως είχε διαγνωστεί με καρκίνο στους λεμφαδένες (λέμφωμα) που είχε εξαπλωθεί στον εγκέφαλο της.
Το λέμφωμα είναι μία αιματολογική κακοήθεια που προσβάλλει το λεμφικό σύστημα. Μπορεί όμως να έχει και εξωλεμφικές εκδηλώσεις, δηλαδή να εξαπλωθεί σε όργανα και ιστούς όπως ο σπλήνας, ο πνεύμονας, ο εγκέφαλος κ.λπ.
Όπως αναφέρουν ειδικοί από την Κλινική Μάγιο, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, το λεμφικό σύστημα αποτελεί τμήμα του ανοσοποιητικού. Αποτελείται από τους λεμφαδένες, τον σπλήνα, τον θύμο αδένα και τον μυαλό των οστών. Το λέμφωμα μπορεί να αναπτυχθεί σε μερικές ή όλες αυτές τις περιοχές, αλλά και εκτός αυτών.
Υπάρχουν πολλοί τύποι λεμφωμάτων. Οι κύριοι τύποι είναι δύο:
- Το λέμφωμα Hodgkin (Χότζκιν) που παλαιότερα ονομαζόταν νόσος Hodgkin
- Και το λέμφωμα μη-Hodgkin
Η θεραπεία που θα χορηγηθεί σε κάθε ασθενή καθορίζεται με βάση τον τύπο και τη σοβαρότητα του λεμφώματος που έχει. Στις πιθανές επιλογές συμπεριλαμβάνονται:
- Χημειοθεραπεία
- Ανοσοθεραπεία
- Ακτινοθεραπεία
- Μεταμόσχευση μυελού των οστών
- Συνδυασμός των προαναφερθέντων
Τα συμπτώματα
Στα πιθανά συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει το λέμφωμα συμπεριλαμβάνονται τα εξής:
- Ανώδυνη διόγκωση των λεμφαδένων στον λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα
- Επίμονη κόπωση
- Πυρετός
- Νυχτερινή εφίδρωση
- Δύσπνοια
- Ανεξήγητη απώλεια βάρους
- Κνησμός (φαγούρα) στο δέρμα
Όταν τα συμπτώματα αυτά είναι επίμονα, πρέπει να αξιολογούνται από έναν γιατρό.
Οι αιτίες
Οι αιτίες του δεν είναι αποσαφηνισμένες. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι το λέμφωμα αρχίζει από μετάλλαξη σε ένα λεμφοκύτταρο, που το οδηγεί να διαιρείται (να πολλαπλασιάζεται) ανεξέλεγκτα, προκαλώντας ραγδαία αύξηση παθολογικών λεμφοκυττάρων.
Η μετάλλαξη επιτρέπει επίσης στα παθολογικά λεμφοκύτταρα να επιζούν περισσότερο από τα φυσιολογικά. Αυτό προκαλεί συσσώρευση παθολογικών (άρα μη αποτελεσματικών) λεμφοκυττάρων στους λεμφαδένες, με συνέπεια την διόγκωσή τους. Διογκώνονται επίσης ο σπλήνας και το ήπαρ.
Οι παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες να αναπτυχθεί λέμφωμα συμπεριλαμβάνουν τους εξής:
- Την ηλικία. Μερικοί τύποι λεμφώματος είναι πιο συχνοί σε νεαρούς ενήλικες. Άλλοι διαγιγνώσκονται συχνότερα σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 55 ετών.
- Το φύλο. Οι άνδρες έχουν λίγο περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν λέμφωμα σε σύγκριση με τις γυναίκες.
- Οι διαταραχές του ανοσοποιητικού. Το λέμφωμα είναι πιο συχνό σε πάσχοντες από ανοσολογικά νοσήματα ή σε ανθρώπους που παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα
- Η ανάπτυξη ορισμένων λοιμώξεων. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται η λοίμωξη από τον ιό Epstein-Barr (προκαλεί μεταξύ άλλων λοιμώδη μονοπυρήνωση) και η λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (είναι η αιτία του πεπτικού έλκους).
Φωτογραφία: iStock
