Τα αδέρφια επηρεάζουν αμοιβαία τη διαμόρφωση της ταυτότητας τους. Σε αυτή τη σχέση, όλα είναι ιδιαίτερα. Ειδικά εάν μιλάμε για αδέρφια με διαφορά ηλικίας. Μπορεί να επιδίδονται σε επικούς τσακωμούς και σε χρόνο μηδέν, να ξεκαρδίζονται στα γέλια. Μπορεί να κατηγορούν ο ένας τον άλλον, αλλά εκρήγνυνται όταν κάποιος πληγώνει, κοροϊδεύει ή επικρίνει τον αδερφό ή την αδερφή τους.
Τα αδέρφια είναι σύντροφοι, αντίπαλοι, κολλητοί, εχθροί, σύμμαχοι, συνεργοί και πολλά περισσότερα… Άραγε η μικρή ή μεγάλη ηλικιακή διαφορά μεταξύ αδερφών, τι ρόλο διαδραματίζει σε αυτή τη μοναδική σχέση;
Ποια είναι η ιδανική διαφορά ηλικίας μεταξύ των παιδιών;
Πόσο μακριά ηλικιακά πρέπει να είναι τα αδέρφια για να έχουν καλή σχέση; Δύο, τρία χρόνια ή μήπως πιο πολλά είναι καλύτερα; H αλήθεια είναι ότι στο ερώτημα αυτό δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτη απάντηση. Κι αυτό γιατί κάθε διαφορά έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της τόσο όσον αφορά τη σχέση μεταξύ αδερφών όσο και συνολικά τις οικογενειακές σχέσεις.
Για παράδειγμα, όταν τα παιδιά έχουν λίγα χρόνια διαφορά, τείνουν να δημιουργούν έναν δεσμό που βασίζεται στη συντροφικότητα αφού μεγαλώνουν μαζί. Όταν τα παιδιά έχουν διαφορά οκτώ, εννέα, δέκα ή περισσότερα χρόνια, η δυναμική όλης της οικογένειας είναι πολύ διαφορετική και συνήθως γίνεται μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε να συνυπάρξουν διαφορετικοί «κόσμοι».
Πώς να καλλιεργήσετε έναν αγαπημένο αδερφικό δεσμό μεταξύ των παιδιών σας
Για να καλλιεργηθεί ένας ισχυρός δεσμός μεταξύ αδερφών, ειδικά όταν έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας, είναι απαραίτητο να ασχολείστε με τις ανάγκες του κάθε παιδιού . Το μικρότερο παιδί κατά κανόνα χρειάζεται τους γονείς του να είναι πιο κοντά, καθώς υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορεί ακόμη να κάνει μόνο του. Και το μεγαλύτερο παιδί όμως, ακόμα κι αν έχει ήδη αποκτήσει ανεξαρτησία, εξακολουθεί να χρειάζεται ποιοτικό χρόνο μαζί σας.
Εδώ λοιπόν προκύπτει η εξής δυσκολία: Πώς η φροντίδα του ενός δεν θα μεταφραστεί ως παραμέληση του άλλου;
Ανάλογα με την ηλικία και το χαρακτήρα του κάθε παιδιού, θα πρέπει να ακολουθείτε ένα προσεκτικό «πρόγραμμα». Ίσως το μεγαλύτερο παιδί χρειάζεται μόνο ένα απόγευμα την εβδομάδα μόνο του μαζί σας ενώ το μικρότερο περισσότερα. Το μωρό σας χρειάζεται περισσότερο αγκαλιά παρά συζήτηση ενώ το μεγαλύτερο παιδί σας έχει ανάγκη περισσότερο το διάλογο παρά τη σωματική επαφή. Ή μήπως όχι;
Είναι βασικό, μιας και υπάρχουν ναι μεν κάποια δεδομένα αλλά ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι μιας και έχουμε να κάνουμε με μοναδικά άτομα, να αφουγκραστείτε τις πραγματικές ψυχικές ανάγκες του κάθε παιδιού. Χρειάζεται προσπάθεια για να καταλάβετε και κατ’ επέκταση να ικανοποιήσετε τις «απαιτήσεις» του καθενός, αλλά όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, στην πράξη, με αγάπη και ανοιχτές «κεραίες», είναι βέβαιο πως μπορείτε να βρείτε τη χρυσή τομή.
Τέλος, επιτρέψτε στα αδέρφια μια πιο ελεύθερη αλληλεπίδραση χωρίς να επεμβαίνετε συνέχεια. Δε χρειάζεται να είστε συνέχεια από πάνω τους, να είστε πάντα μπροστά στις συζητήσεις και στα παιχνίδια τους, δε είναι καλό να παρεμβαίνετε πάντα στους τσακωμούς τους.
Μέσω των παραπάνω, η αδερφική σχέση θα δυναμώσει και τα αδέρφια θα είναι όλο και πιο αγαπημένα μεγαλώνοντας.
